Organisatie:
Wageningen Universiteit
Sanda Lenzholzer
Biografie
Sanda Lenzholzer is Full Professor aan Wageningen Universiteit, Principal Investigator aan het Advanced Metropolitan Solutions Institute (AMS) in Amsterdam en Visiting Professor in Politecnico di Milano.
Ze studeerde landschapsarchitectuur aan de Leibniz University Hannover en stedenbouw aan de Architectural Association School in Londen en werkte daarna als ontwerper in landschapsarchitectuur- en architectenbureaus in Nederland en Duitsland (bijvoorbeeld Sant & Co, Mecanoo, ST Freiraum). Sinds 2004 is zij naar de acedemische omveing overgestapt, naar Wageningen Universiteit. Zij heeft zij zich gespecialiseerd in de relatie tussen onderzoek en ontwerp en heeft methodes voor ‘Research Through Design’ ontwikkeld die voor multidisciplinaire ruimtelijke opgaven nieuwe wetenschappelijke ontwerpkennis leveren. Zij is ook gespecialiseerd in stadsklimaatgericht ontwerp en overbrugt hier de kloof tussen wetenschap en praktijk. Ze publiceert veel in gerenommeerde academische tijdschriften en haar boek over stedelijke klimaatadaptatie "Het weer in de stad/ Weather in the city" (nai010 publishers) wordt internationaal als een ‘klassieker’ gezien. Via haar onderzoeksprojecten (bijvoorbeeld Climate Proof Cities, Climadaptool, Realcool, SOLOCLIM) draagt ze bij aan het verbeteren van de kennisbasis van klimaatgericht stedenbouwkundig ontwerp. Haar expertise op het raakvlak van stedelijke klimaatwetenschap, stedenbouw en ontwerpend onderzoek maakt haar een internationaal veelgevraagde spreker voor (keynote) lezingen en masterclasses.
Sessie op Verbindingsfestival
Hoe kan de stad van over 100 jaar er uit zien? Dat heeft een team van Wageningen University and Research onderzocht, gebaseerd op gedegen analyse van de landschappelijke gesteldheid en aannames over bevolkingsgroei, energievoorziening en mobiliteit. Als voorbeeld voor deze studie is Arnhem als een stad gekozen die op haar grondgebied zowel hooggelegen landschappen als ook de lage delta vertegenwoordigd. De visie toont dat met meer ruimte voor het water in het lager gelegen land, gepaard met verstedelijking op hoge en droge delen en een klimaatrobuuste, biodiverse en aantrekkelijke stad ontstaat.